Paczków

Kozielno (240-250 m n.p.m.), wie¶ po³o¿ona w dolinie Nysy K³odzkiej. W po³udniowo - zachodniej czê¶ci województwa opolskiego, od pó³nocy graniczy w chwili obecnej z naszym jeziorem Paczkowskim od strony po³udniowej ze wsi± Kamienica. Od zachodu z B³otnic±, która nale¿y do województwa dolno¶l±skiego, i od wschodu z miastem Paczków, które stanowi centrum administracyjne i gospodarcze gminy.

Na temat historii Kozielna nie ma zbyt wiele wiadomo¶ci. Pisane ¼ród³a historyczne do XV w. nie odnotowuj± tej miejscowo¶ci. Pierwsza wzmianka o osadzie pochodzi z XV wieku. Wiele cennych informacji dostarcza nam etymologia nazwy Kozielna. Nazwê tej wioski zalicza siê do grupy nazw zwi±zanych ze ¶wiatem zwierzêcym. I tak nazwa Cozelno (Kozielno) wywodzi siê od wyrazu kozie³ (kozio³). Budowa s³owotwórcza nazwy wskazywa³aby na jej przynale¿no¶æ do grupy nazw rozwiniêtych tj. charakteryzuj±cych siê odpowiednim formatem nazewniczym. W przypadku Kozielna jest to formant - no kozio³ koziel - no. Rodowód tej nazwy przekazuje nam wiele ciekawych informacji o pierwotnym charakterze osady. By³a to osada, w której niew±tpliwie dominowa³a hodowla owiec i kóz - st±d te¿ wie¶ przyjê³a nazwê od koz³a. Wioska Kozielno powsta³a bardzo dawno, a mianowicie zaliczana jest do najstarszego osadnictwa Opolszczyzny, datowana na lata przed rokiem 1300 ¶wiadczy o tym archaiczna budowa nazwy z dawnym formantem -no.

Umownie przyjmuje siê, i¿ osada Cozelno powsta³a w 1254 roku. Powstaniu jej sprzyja³y korzystne warunki naturalne. Rzeka Nysa K³odzka (obecnie Zalew Paczkowski), nad któr± usytuowa³a siê wioska, stwarza³a dogodne warunki nawodnienia oraz sprzyjaj±ce uprawie warunki glebowe. Stary o¶rodek osadnictwa ukszta³towany na prawobrze¿nych terenach Nysy K³odzkiej by³ obszarem stale i silnie kolonizowanym do koñca ¶redniowiecza, gdy¿ tutaj uderzy³ pierwszy impet kolonizacji niemieckiej od XIII w. Wyzwolone i przywrócone Polsce Kozielno dnia 9.V. 1945 r. uniknê³o szczê¶liwie zniszczeñ wojennych .Od 1945 roku zaczêli nap³ywaæ do wioski pierwsi osadnicy w ramach zasiedlenia Ziem Odzyskanych. Do Kozielna po wojnie w ramach zasiedlania Ziem Zachodnich przyjecha³o oko³o 120 osób, w tym najliczniejsz± grupê stanowili osadnicy z dawnego woj. krakowskiego. Pozostali to osadnicy z by³ych woj.: katowickiego, ³ódzkiego, rzeszowskiego, kieleckiego.

Równie¿ repatrianci z by³ego ZSRR, czyli kresowiacy - woj. Lwowskiego, wo³yñskiego tarnopolskiego oraz osadnicy z Francji. Obecnie Kozielno liczy ok.311 mieszkañców w¶ród zamieszkuj±cych w wiosce dominuje m³ode pokolenie, ludzie tutaj urodzeni. W chwili obecnej ziemiê uprawia ok.50% mieszkañców wsi. Reszta mieszkañców pracuje w pobliskim mie¶cie i za granicami Pañstwa. Wie¶ nasza w chwili obecnej le¿y w obszarze chronionego krajobrazu Rejonu Jezior Otmuchowskiego, Nyskiego i jeziora Paczkowskiego po³o¿nego na Przedgórzu Sudeckim. Walorami szaty ro¶linnej s± mim, ³êgi jesionowo-wi±zane, wierzbowo topolowe, gr±dy, rzadko spotykany grzyb lejkówka. Dominuj±cymi gatunkami drzew s±: grab pospolity, d±b szypu³kowy, lipa, wi±z szypu³kowy, klon zwyczajny. Swoim bogactwem mo¿e siê równie¿ pochwaliæ ¶wiat zwierzêcy. Mo¿na w nim znale¼æ mim sarny, zaj±ce szaraki, lisy, dziki, p³azy, ryby (leszcze, szczupaki, okonie, karpie, sandacze), ¶limaki, ptactwo wodne (czaple siwe, ³abêdzie. mewy, kaczki, rybitwy, p³askonosy i or³y bieliki.

Kozielno posiada równie¿ w³asn± studniê g³êbinow±, z której wodê czerpie ca³a wie¶. Na terenie Zalewu znajduje siê równie¿ kopalnia ¿wiru. Bogate jest ¶rodowisko kulturowe wsi, które przejawia siê m.in. dwiema przydro¿nymi kapliczkami ku czci Matki Boskiej. Popularne s± te¿ coroczne majowe pielgrzymki do Barda ¦l±skiego.